این ورزشکار جوان با کسب مدال طلا در مسابقات جهانی باکو در فرم عالی وارد پاریس شد و در آنجا جایزه ارزشمندترین بازیکن زن (MVP) را نیز از آن خود کرد.
دینسل که پس از مدال طلا با او صحبت می کند، همانطور که روی تشک است، اعتماد به نفس دارد و دقیق است.
او در مورد آخرین طلای جایزه بزرگ خود می گوید: “من لیاقتش را داشتم”. این بیانیه ای است که وقتی در نظر می گیریم که او حتی یک راند هم در راه رسیدن به بالای سکو به زمین نخورده است، به سختی می توان آن را به چالش کشید.
دینسل در فینال منهای 49 کیلوگرم زنان با آدریانا سرزو ایگلسیاس دارنده مدال نقره توکیو 2020 روبرو شد. این دو مبارز آشنایی زیادی با یکدیگر دارند. آنها تنها امسال در بازی های اروپایی، مسابقات جهانی و مسابقات آزاد بلژیک به مصاف یکدیگر رفته اند. در دو مورد از این سه موقعیت، دینسل بود که در صدر قرار گرفت و به او اعتماد به نفس قبل از فینال اینجا در پاریس داد.
“ما همدیگه رو می شناسیم. اما او بسیار باهوش و استراتژیک است. او مهارت‌های خود را تغییر می‌دهد و من نیز مهارت‌های خود را تغییر می‌دهم.» دینسل درباره رقیب اسپانیایی خود می‌گوید.
این تغییر مهارت ها در طول مسابقات دینسل واضح بود زیرا او به طور یکپارچه حمله تهاجمی را با دفاع صبورانه ادغام می کرد. دینسل می گوید: «این فقط یک استراتژی است. اما همانطور که همه می دانند، توسعه یک استراتژی یک چیز است اما اجرای آن کاملاً چیز دیگری است.
در حال حاضر، احساس می‌شود چیز زیادی برای دینسل نمی‌تواند پیش بیاید و به نظر می‌رسد که او درست در زمان مناسب با پاریس 2024 در افق به اوج خود می‌رسد. شکوه المپیک به وضوح یک محرک کلیدی برای مبارز جاه طلب است.
او می گوید: «من تشنه پیروزی در المپیک هستم. مربی من [Servet Tazegül] قهرمان المپیک است و من هم می خواهم مدال طلای المپیک باشم.
البته در ورزش و به خصوص در تکواندو که به قول معروف غیرقابل پیش بینی است، تضمینی وجود ندارد. اما برای دینسل اگر بتواند فرم فعلی خود را به اولین بازی های المپیک خود برساند، قطعاً در رقابت برای برنده شدن خواهد بود. کاری که او از انجام آن حمایت می کند.
“من در حال حاضر بهترین هستم. من همه رقبای خود را می شناسم. من در مورد برنده شدن بسیار مطمئن هستم.”